Waarop ben jij gericht in je relatie? jezelf of de ander?
In gesprek met klanten komt het nogal eens voor dat het gaat over hun partner. Dat is niet gek, want in relatie tot de ander word je nog wel eens geconfronteerd met je eigen(aardigheden), je frustraties, jouw interne overtuigingen.
Wellicht nog wat extremer in de afgelopen periode waarin je gedwongen was meer thuis te zijn.
Zelf heb ik ontdekt dat wij, mijn partner en ik, eigenlijk ook heel goed samen kunnen klussen. Hij gaf me laatst terug dat hij mijn ‘huiselijke kant’ had ontdekt. Die kende hij nog niet. En dat was een hele fijne ervaring.
Maar het samen leven, samen klussen, of in elkaars ruimte je eigen werk moeten doen, kan ook stress, of afstand tot elkaar opleveren.
Wat maakt het nu zo lastig soms, het samenleven. Feit is dat je beiden jezelf, inclusief je bagage (levenservaringen) meeneemt in het contact wat je hebt. De ander kan door zijn of haar gedrag bij jou een gevoel oproepen, waar je dan mee moet dealen. Dat dealen met gevoelens of bepaalde ideeën doe je op je eigen manier. Als ik bijv. me niet prettig voel omdat er iets gebeurt kan ik eerst even ‘stil’ vallen en me naar binnen keren, en gaan nadenken. Tijdens dit ‘proces’ is het contact met mijn partner even verbroken. Dat voelt hij en hij reageert erop door mij bijvoorbeeld te laten, of juist te gaan werken en voor mij te gaan zorgen, vragen te stellen, of weg te lopen en zijn eigen ding te gaan doen.
Er ontstaan gevoelens en gedachten als ‘waarom moet ik dit alleen oplossen’ of ‘ik doe het vast niet goed’ of ‘waarom voel ik me nu zo rot’?
Er gebeurt van alles tussen jou en je partner, of het kan ook een collega of vriend zijn. In het contact wat je hebt kun je jezelf isoleren of verbinden. Dit is voelbaar voor jezelf en voor de ander. Tenminste als je weet hoe dit voelt bij jezelf. Maar vaak is het onbewust, maar je reageert er wel op met een bepaalde actie. Soms denk je dat je contact hebt maar voelt de ander dat heel anders. Oftewel de beleving is verschillend. In de haptonomie wordt concreet voelbaar en waarneembaar hoe je aanvoelt en hoe je je verbindt, contact maakt of hoe even niet. Want dat is natuurlijk ook prima.
Het feitelijk voelen, en niet direct interpreteren, maakt dat jullie heel helder krijgen hoe iets voor jou voelt, en hoe je dus heel zuiver houdt wat van jou is en wat niet. En daardoor de samenwerking of het samenzijn minder ingewikkeld wordt. Door samen op een haptonomische, feitelijke manier te kijken naar jullie interactie krijg je zicht op waarom een patroon zo is. Maar ook hoe jij, en de ander iets anders kunnen doen waardoor het verandert.
Thema’s die aan de orde kunnen komen zijn:
- Het toestaan van jezelf
- Hoeveel ruimte neem je in?
- Drijfveren
- Isoleren of verbinden
- Grenzen
